Over de meseta
Opnieuw internet, maar geen wifi. Hierbij dus een korte update. De afgelopen dagen stonden in het teken van de meseta; de ´hoogvlakte´ tussen Burgos en Leon. Er groeit hier weinig. De grond wordt met name gebruikt als landbouwgrond en er is weinig schaduw, want er groeien geen bomen. In de zomer kan de temperatuur hier oplopen tot wel 50 graden. Gelukkig lijkt de Spaanse zomer een beetje voorbij, in ieder geval de echte hitte. Het is de afgelopen week lekker rond de 25 graden geweest, met wat wolken en een windje. Perfect weer voor de meseta. Het was dan ook vooral erg mooi onderweg, met name het eerste stuk als je echt over de hoogvlaktes loopt. Morgen komt nog een laatste uitdaging: 20 km door landbouwgrond zonder stadjes tussendoor waar je wat kunt eten of drinken. Voor de Spaanse Camino een uitzondering, voor de mensen die door Frankrijk hebben gelopen een laatste herinnering aan Frankrijk (waar dit vaak meer regel dan uitzondering was). Inmiddels heb ik een ´groepje´ gevonden waar ik de afgelopen week mee loop. Op de meseta is het lekker even te kunnen kletsen om de tijd te doden. ´s Avonds is het gezellig met eten. Bovendien vind ik het prettig wat ´bekenden´ te hebben, want ondanks dat het heel leuk is steeds nieuwe mensen te ontmoeten, is het lekker met wat ´bekenden´ te kunnen praten. We zijn met z´n vieren: Jenny en William uit Zweden/Engeland en Christina uit Denemarken. En natuurlijk komt ik ook steeds nog de Nederlandse lopers tegen uit Frankrijk. Dit groepje wordt dan weer aangevuld met Ieren, Schotten, Duitsers, Kroaten enz. Het is een erg internationaal gezelschap dat hier loopt. Door al deze ontmoetingen gaat de tijd snel, en blog ik niet zo veel als ik in Frankrijk deed. Mijn excuses hiervoor. Ik zal proberen vaker dit soort korte berichtjes te posten. De tijd gaat nu zo snel, dat het bijna niet bij te houden is. Gisteren waren we halverwege de Camino Frances. Het is nog iets meer dan twee weken naar Santiago. Het einde komt echt in zicht. Het geeft mij een heel dubbel gevoel; eindelijk je doel bereikt en een weerzien met de mensen thuis, maar ook het einde van een vier maanden durend avontuur. Gelukkig is het nu nog niet zo ver. Ik houd jullie op de hoogte.
2 reacties
JAHOOR!!! een beetje wandelen, lol hebben en geen tijd meer hebben voor ons?? Nou we pakken je wel terug in de aankomende sneeuwwinter… You will be snowballed!!! wat dat precies betekend weet ik nog niet, maar je gaat het koud krijgen!! 🙂 Wandel maar lekker door!!!
Geweldig, Esther, de Pyreneëen bedwongen en niet zo ver meer naar Santiago, wat een prestatie !
Veel sterkte en plezier tijdens je laatste etappe.
Groetjes, Corrie en Wim