Lange dagen en pijnlijke voeten

Woensdag 29 juni
Het heeft vannacht geonweerd. De hitte is uit de lucht. Wederom heerlijk wandelweer. Gelukkig is het bewolkt, want de route gaat (verrassing) door akkerland. Wat hebben ze daar veel van in Frankrijk. Om bij het hotel dat ik heb gereserveerd te komen, moet ik een flink eind van de route af, langs een snelweg. Verschrikkelijk lopen! Een beetje chagarijnig kom ik dus bij het hotel aan. Gaat het pas om zes uur open, en het is drie uur! En drie uur wachten langs een snelweg trekt me niet echt aan. Als ik nog een uurtje doorloop ben ik in Brienne le Chateau met meerdere hotels. Volledig tegen mijn principes in, want ik heb gereserveerd. Maar goed, zij zijn dicht. Nog even doorbijten dus, want dit wordt zo een 30km+ dag. Natuurlijk is het vervolgens ook nog een stuk lopen naar het centrum, waar hotel 1 en 2 al dicht/vol zijn. Dan zie ik dat via de VVV een gratis gite wordt geboden voor pelgrims, dus rennen naar de VVV, want die gaan bijna dicht. Even later kan ik mijn schoenen eindelijk uittrekken in (wederom) een prive gite. Deze is best groot met een keukentje. Snel mijn voeten in een bak koud water. Bij lange afstanden krijg ik last van de middelste tenen en de botjes eronder. Zal wel overbelasting zijn. Hoe doen die mensen dat dan die 40 km per dag lopen naar Santiago? Misschien hebben zij minder bagage, want die 15 kilo maakt zeker verschil.

Donderdag 30 juni
Alweer bijna juli, ruim een maand ben ik op pad. En het is nog zo ongelooflijk ver weg! Af en toe staan er bordjes met de laatste ‘stand’. Nog 2260 km een paar dagen geleden. Ik ben benieuw wanneer ik onder de 2000 kom! Voorlopig is het eind nog lang niet in zicht, en trek ik de wandelschoenen maar weer aan. Doordat ik gisteren ben doorgelopen, klopt mijn schema niet meer. De camping die ik had gepland is nog maar een uurtje lopen, of iets langer als je verkeerd loopt. De route is prachtig door het bos, maar met markering op bomen in een bos wil je er nog wel eens een missen. Bovendien is de markering op dit deel van de route niet echt best. Het is of om je heen kijken en fout lopen, of constant de markering in de gaten houden en de omgeving missen. Uiteindelijk heb ik beide gedaan, na twee keer fout lopen. Een derde keer was het gewoon echt slecht gemarkeerd. Al dit heen en weer geloop (terug naar de laatste streepjes en dan weer opnieuw) kost me uiteindelijk meer dan een uur. En erg relaxed blijf ik er ook niet bij. Weer een goede les van de Camino voor de perfectionist in mij! Mooi, lesje geleerd, hoef ik dus voortaan niet meer fout te lopen.Ondanks de tegenslagen besluit ik toch door te lopen naar La Loge aux Chevres, waar een gite d’etappe zit, ingesteld op trekkers zoals ik. Het is nog tien km, maar wel door een prachtig bos. Eindelijk wordt ik in het bos wat rustiger. Het zijn hier echt oude bossen, en dat voel je in de sfeer die ze uitstralen. Rond half zes ben ik in de gite met opnieuw enorm pijnlijke voeten. Dat moet morgen toch beter gaan, anders zie ik het somber in.

Vrijdag 1 juli
De voeten doen het weer! Op naar Bar sur Seine. Het is opnieuw een lange etappe van 28 km. Ik start echter vroeg en zit direct op de route. Het eerste stuk gaat opnieuw door mooie bossen. Rond twaalf uur ben ik op de helft. ’s Middags gaat het echter vaak langzamer door de hogere temperatuur en vermoeidheid. Ik loop door graanvelden zonder enige markering. Ijverige pelgrims voor mij hebben nog wat pijlen aangebracht met ducktape, maar het blijft soms gokken. Ik loop vandaag echter lekker en maak me niet druk. Mijn voeten houden het ook goed vol. Veel bos- en graspaden zijn beter voor de voeten. Gisteravond kwam overigens ook de ‘vrouw met de hond’ bij de gite aan. Zij heeft me dus ingehaald, maar mocht met de hond niet in de gite. Onderweg zie ik haar in de verte lopen, en in Bar sur Seine kom ik haar weer tegen. Zij zoekt een camping, maar die blijkt er niet te zijn. Ik zoek een hotel, maar twee van de drie zijn er weer dicht. Nummer 3 gaat hopelijk om zes uur open, dus nog een uurtje wachten. Doorlopen heeft geen zin, en gelukkig gaat het hotel inderdaad open. Net lekker gegeten, dus kan ik er morgen weer tegen.