Laatste etappe Pelgrimspad

Het is zover! De laatste etappe van het Pelgrimspad. Ik heb afgelopen weekend vanuit Heusden naar Den Bosch gelopen. En opnieuw was het prachtig wandelweer! Niet te warm, niet te koud, af en toe een wolkje en meestal gewoon zon. Met volle bepakking ging ik op weg. Volgens mij had ik zo’n beetje alles bij me wat ik straks ook mee ga nemen, plus nog een tijdschrift of zo. De rugzak was zwaar, maar wel te doen. Ik denk vergelijkbaar met wat ik normaal bij een wandelvakantie mee neem. Ik maak me alleen wat zorgen over de bergen, want dat is met zo’n rugzag wel lastig. Zaterdag had ik daarvan een voorproefje, geen bergen maar zand, veel zand. Maar laat ik bij het begin beginnen. Na een uurtje of twee reizen ben ik weer waar ik vorige keer geëindigd ben. Het eerste stuk loopt langs een fietspad, maar al snel duikt het pad bos/park in. Na al die weilanden de afgelopen etappes, is het heerlijk om weer eens door het bos te lopen. En inmiddels is alles helemaal groen geworden. De hoeveelheid asfalt is ook een stuk minder, alleen het viaduct over een grote weg is even doorbijten. Het lopen gaat het eerste stuk gemakkelijk, en al snel loop ik de Loonse en Drunense duinen in. Eerst nog ‘rustig’ over bospaden, maar na de koffiestop bij een leuk cafeetje gaat het echte werk beginnen. Ik was al gewaarschuwd dat de routebeschrijving in het boekje niet heel verhelderend is, en je beter de paaltjes en wandelknooppunten kunt volgen. Toch probeer ik het nog even met het boekje, en ben dan ook bij de eerste ‘zandvlakte’ de route kwijt. De rood/witte LAW-streepjes die ik vervolgens weer tegenkom, blijken een andere wandeling te zijn. Ik kon dus weer helemaal terug naar waar ik de route was kwijtgeraakt. Gelukkig gaat dat met de ‘wandelknooppunten’ vrij gemakkelijk. Echt verdwalen kun je niet, maar dus wel een paar kilometer meer lopen!! Vervolgens heb ik het boekje maar weggelaten, en ben ik op knooppunten en markering gaan lopen. Dat ging goed, maar wat is het zwaar om met een rugzak door mul zand te gaan. Ik ben ook bijna geen enkele andere wandelaar tegengekomen. Met al die wandelpaden van mul zand, kan ik me ook wel voorstellen dat je hier niet vol je lol gaat wandelen!! Wel veel mountainbikers, maar die volgens over het algemeen een andere route. Aan de rand van de ‘grote zandvlakte’ staat het enige bankje dat ik langs de route ben tegengekomen, en daar maak ik dan ook dankbaar gebruik van. Over de laatste paar kilometer heb ik ook twee uur gedaan. Ook het volgende stuk naar de camping duurt langer dan je normaal zou verwachten, maar rond half zes ben ik op camping ‘de Zandkant’. Er is nog voldoende plaats, dus ik zoek een mooi plekje uit. Na even bijkomen, douchen en eten koelt het snel af en duik ik mijn tent in. Ik zit er pas net in als het enorm begint te regenen. Gelijk een goede test voor de tent. Wat bijspannen is wel nodig, maar verder blijft het binnen droog.   ’s Nachts is het toch wel weer fris, en ook als ik ’s ochtends wakker wordt regent het. Tegen de tijd dat ik opsta (ook in de tent blijf ik trouw om zes uur wakker worden) is het echter droog en breekt de zon door. Er dreigen echter al snel weer regenwolken, en vlak voordat ik weg ga, komt er nog één plensbui. Ik schuil even onder de luifel van de leegstaande caravan naast mij, en de bui drijft over. Iets later dan gepland vertrek ik. De route duikt gelijk het bos in. Door de regen zijn de paden beter te belopen, waardoor het minder zwaar is. Toch heb ik vandaag moeite op gang te komen. Het besef dat dit de laatste etappe is, en het ‘echte werk’ nu gaat beginnen, maakt me ook wat onrustig. Het is toch wel spannend, en het idee straks vier maanden alleen maar te lopen trekt me heel erg, maar maakt me ook onzeker of ik dat wel kan. Zeker als het, zoals vanochtend, even niet zo lekker gaat. Ik richt me maar op de omgeving. Door de regen is het bos heerlijk fris en groen, en ruikt alles ook lekker. Al snel breekt ook de zon weer door, en kan mijn jasje weer uit. Na de koffie met appeltaart gaat het een stuk beter (toch weer die appeltaart). Langs een kanaal gaat het richting Den Bosch. Vlak bij het station komt de route de stad binnen, maar voordat ik daar heen ga, is er eerst nog een rondje door de stad gepland. Het gaat langs de St. Jan, een grote indrukwekkende kerk. Helaas op zondag niet te bezoeken, want dan zijn er diensten. Ik maak zelf nog vrijwillig een omweg naar de St. Jacobskerk. Hier verzamelden vroeger de Pelgrims naar Santiago om de zegen te ontvangen voor hun tocht. Nu zit er een museum in, maar voor het idee ben ik blij er even langs te zijn geweest. Ik heb Jacobus zien staan en op de foto, dus ik ben klaar voor Santiago!! Nog even langs de VVV voor een stempel, en dan kan ik op weg. Helaas is de VVV op zondag dicht, wat mij nogal verbaasd. Ik zal dus zonder stempel op weg moeten. Als dat maar goed gaat!! Over twee weken starten we nl. vanuit Vught, hierdoor hoeven we niet de 10 kilometer vanuit Den Bosch dubbel te lopen, en komt het met de planning beter uit. Alles is verder wel zo’n beetje geregeld, alleen nog wat laatste dingetjes. Volgende week een afscheidsfeestje voor familie, en dan is het toch echt tijd om op weg te gaan. Ik kan het zelf nog steeds niet geloven dat ik dit ga doen. Volgende verslag horen jullie of ik daadwerkelijk op weg ben gegaan!

Share this...

Facebook

Whatsapp

Pinterest

Twitter

Linkedin

Email

Print