Etappe 17 Padron – Santiago de Compostela
De laatste wandeldag is al weer aangebroken! Vandaag nog wel een lange en pittige etappe om af te sluiten: 26 km met een heuvel van 260 meter er in.
Het is vandaag voor het eerst deze vakantie zonnig en warm. Alle jassen kunnen dus in de tas en we nemen wat extra water mee!
We starten bij de mijlpaal van 26 km. Onderweg kunnen we de hele tijd aftellen bij iedere volgende steen!
Het eerste stuk is gemakkelijk. We lopen door landelijk gebied en door stille dorpjes. Vroeger was dit belangrijk gebied en dat is vooral nog te zien aan een aantal prachtige kerken onderweg.
Helaas zijn vroeg in het jaar de meeste terrasjes nog dicht. We vinden er eentje die wel open is, iets van de route. Na al weer bijna twee uur wandelen een fijne pauze.
Niet lang daarna begint de klim voor de 260 meter hoge berg. Het is een lange klim en daardoor gelukkig niet zo steil, op sommige stukjes na. Maar over het algemeen goed te doen.
Ook hier zijn alle cafeetjes langs de route nog dicht. Halverwege stoppen we dan maar op een bankje bij een kerk. Bovenop de berg wordt al de hele klim een cafeetje aangekondigd dat open is, dus dat is in ieder geval een leuk vooruitzicht.
We passeren de 10 km steen! Het laatste stuk van de klim (dat dachten we tenminste) is door mooi bos, en nog even flink steil. Helaas zijn we daarna nog niet boven. We moeten nog ruim een kilometer langs een weg omhoog. En daar is dan het beloofde cafeetje. Esther neemt ook een tortilla. Iets wat ze bij haar vorige tocht naar Santiago bijna dagelijks at, maar nu nog niet veel onderweg is tegen gekomen. Een tortilla is in ieder geval goed ‘wandelvoer’! Daarmee moet het mogelijk zijn de laatste 8 km naar Santiago te halen.
Er volgt een wat minder boeiend stuk waarbij diverse snelwegen moeten worden gepasseerd. Zodra we over de heuvel zijn zien we Santiago liggen in de verte. Rondom snelwegen zijn nooit de leukste stukken. Gelukkig komen we daarna weer in een verrassend mooi park dat ons tot zo’n 3 km naar het eindpunt brengt. Dan rest nog het onvermijdelijke laatste stuk door de stad. Van deze kant dus gelukkig niet zo lang en door rustige buitenwijken.
Langs een drukke verkeersweg lopen we de laatste kilometer tot aan de autovrije oude stad. Alle pijlen zijn hier inmiddels zo goed als verdwenen en we zoeken onze eigen weg.
Daar is dan eindelijk het plein met de Kathedraal! Na drie weken en ruim driehonderd kilometer lopen zijn we er! En Esther loopt na ruim tien jaar opnieuw het plein op. Dat laatste heeft nog de meeste emotionele impact.
We blijven even op het plein en gaan dan op zoek naar ons hotel. Dat is snel gevonden. Het is weer een mooie kamer. We blijven hier twee nachten, voordat we terug naar huis gaan.
Nu is het tijd om de aankomst te vieren op een terrasje in de zon. Dat is nog best lastig, want met alle smalle straatjes is er weinig zon in de binnenstad. We vinden gelukkig nog een plekje (alles in de zon is vol).
Dan is het wachten tot de restaurants open gaan. Vanaf een uur of acht. Helaas blijft een hoop van ons ‘lijstje’ gewoon dicht, maar vinden we toch een mooi plekje. Esther wil graag paella, ook iets wat ze deze vakantie nog niet heeft gehad. Deze is echter voor twee personen. Dimitri doet wel mee, maar was vergeten dat dit allemaal zeevrachten zijn die hij liever niet eet. Gelukkig is het brood en de rijst ook lekker!
Door deze late maaltijd liggen we ook pas laat in bed. Gek genoeg hebben we vandaag wel voor het eerst deze vakantie spierpijn! Gelukkig hoeven we morgen niet meer op pad en kunnen we uitslapen.
