De Marnevallei
Dinsdag 21 juni
Als de regen is opgehouden verlaat ik rond 10 uur Reims langs een kanaal dat door een industriegebied gaat. Dat klinkt erger dan het is, want de industrie ligt aan de overkant, en waar ik loop zijn bosjes. Het (fiets)pad is met name in trek bij hardlopers, die heen en weer lopen. Ik kom iedereen dus twee keer tegen. Het eerste deel van het pad is nog geasfalteerd, maar het tweede stuk is een graspad. De hardlopers en de grote industrie is verdwenen en het loopt heerlijk rustig. Na een kilometer of 8 langs het kanaal steek ik een grote weg over en zit ineens temidden van de wijnstokken. Niet zomaar wijnstokken, maar champagne! Het land wordt ineens weer heuvelachtig, dus dat is weer klimmen. Eenmaal boven gekomen ligt in de verte Reims, en verder wijnranken zo ver je kunt kijken. Tussen de wijnranken allemaal witte busjes van de mensen die op de velden werken. Ik slaap ook bij een champagnemaker (Alain Lallement) en werd ontvangen met een glaasje champagne! Ik had een gite verwacht, maar zit nu in een luxe B&B in Verzy. Waarschijnlijk begin ik er een beetje verlopen uit te zien, want voor de zekerheid vroegen ze nog of de prijs van de kamer geen probleem was. Het past nog binnen budget, dus dat komt wel goed. Gister kwam ik er achter dat er een foutje in mijn planning zit. Ik lig ineens een dag voor op schema. Even twijfelde ik nog een dagje in Reims te blijven, maar ik was te benieuwd naar de rest van de route. Kan ik dus een andere dag rustig aan doen.
Woensdag 22 juni
Als ik wakker wordt zie ik blauwe lucht door het dakraam. Tegen de tijd dat ik klaar ben om te vertrekken zijn het echter weer donkere wolken en regen, heel veel regen. De route is prachtig, maar door de regen toch wat minder leuk. Ik probeer de regen te negeren en te genieten van de omgeving. Het lukt nog aardig. Het eerste stuk gaat door bos, daarna weer door akkers en wijngaarden. De omgeving hier is ontzettend mooi en verdient mooier weer dan dit. Ik loop aardig door, met slechts hele korte pauzes. Je gaat toch niet even lekker zitten in de regen. In de middag wordt het wat droger, en soms stopt de regen even. Ik kan in ieder geval zonder cape lopen. Gelukkig, want onder de cape was het bijna net zo vochtig geworden als erboven. Het laatste stuk gaat het langs het kanaal van de Aisne, tot aan Conde sur Marne. Daar ben ik nu, aan het wachten tot het hotel open gaat. Volgens de mensen in het cafe is dit om vijf uur, dus dat hoop ik dan maar. De ene B&B die ik te pakken kreeg zit vol, de ander is niemand aanwezig. Een bus is er niet en de volgende grote plaats is 17 kilometer verder, of 3 km terug. Mijn hoop is dus gevestigd op het hotel.Inmiddels zit de wachttijd er op, en het hotel is inderdaad open gegaan. Ik heb weer een prachtige kamer, van ongeveer dezelfde kwaliteit al de gratis gite, maar dan niet gratis. Maar goed, het is een bed en een dak. Ik kan hier vanavond ook eten. Ben benieuwd. Tot nog toe is de kwaliteit van de ‘plat du jour’ wisselend.
Donderdag 23 juni
Het eten was ok gisteren, maar ik vind dat ik zelf beter kook! Ik heb in ieder geval goed geslapen. En het is vandaag droog! Het dreigt nog wel in de verte, maae daar blijft het bij. Na een gezellig ontbijt met wat Belgische motorrijders ga ik op pad. Die mannen zien er stoer uit, maar wensen me ‘een goede reis meiske’, dus met een klein hartje. De route loopt langs het kanaal van de Marne, en gaat voornamelijk rechtdoor. Toch wordt het niet saai, en wisselen de oevers zich af. Het lopen gaat weer gemakkelijk. Ik lijk mijn ritme gevonden te hebben. Rond drie uur ben ik dan ook in Chalons en Champagne. Leuk plaatsje waar een bedevaartskerk staat, die door de pelgrims naar Santiago ook even wordt meegenomen. Er is zelfs een heel deel van de kerk geweidt aan Jacobus (dat is dus San Iago). Ik krijg er een stempel en ga op zoek naar de camping. Die blijkt nog een uurtje lopen verder te liggen. Gelukkig aan de route, dus dat hoef ik morgen minder te lopen. Nou, mijn tentje staat en ik lig in de zon! Eindelijk laat ie zich weer eens zien!
Vrijdag 24 juni
Al bijna een maand onderweg! Mijn ‘normale’ leven lijkt lang geleden, maar die vier weken zijn omgevlogen. Vandaag was weer eens perfect wandelweer; goede temperatuur, fris windje en afwisselend zon en wolken. Toch ging het vandaag wat moeizaam. Misschien door de lange etappe van gisteren. Ik merk toch dat ik moe ben. Het lopen gaat goed, maar je voelt de vermoeidheid in je lijf zitten. Binnenkort dus maar eens een ‘rustdag’ inplannen. Maar nog niet vandaag. Ik liep door het dal van de Marne, een rivier die ik ook regelmatig volgde of kruiste. Ook het water van de Marne is bijna fel groen, waardoor het heel tropisch oogt en mooie plaatjes oplevert. Verder heb ik nog een hert gezien, en weer heel veel konijnen. Inmiddels zit ik in Chaussee sur Marne en heb ik net heerlijk gegeten. Dit was duidelijk weer eens een uitschieter in kwaliteit! Ook de kamers zien er goed uit, dus ik kan er hopelijk morgen weer uitgerust tegenaan. Morgen een langere etappe, dus bijtijds beginnen.
2 reacties
Al een maand voorbij!! dat gaat snel! Als het goed is zijn Erin en Robert afgelopen zaterdag getrouwd. Ik heb geen contact meer gehad met Olaf of Robert sinds vrijdag… En waar die foto's ervan blijven?? Heel iets anders dan jij aan het doen bent! Lekker doorstappen, blijf ik je avonturen lezen!!
Hoi Esther. 'k Heb je blog vandaag eens helemaal gelezen. Wat ben je al ver gevorderd, maar wat heb je ook een slecht weer gehad. Wij,Cora ik en onze 2 Engelse vriendinnen zijn op 31 mei in Pamplona aangekomen en op de Alto de Perdon in een enorme winderige regenbui gestopt. Wij hebben prima weer gehad, 's nachts soms wat regen, maar overdag vrijwel geen spat, tot op de laatste dag dan en temp. tussen de 17 en 30 gr. Het was ook dit keer weer een heel bijzonder en prachtig traject; 350 km. en over de Pyreneeën. De klim is trouwens erg meegevallen. Maar vanaf Saint-Jean-de-Port veranderd het leven. Overal en alles gericht op de pelgrims. Ook de natuur wordt na Ronscevalles compleet anders. Trouwens in St. Jean is een erg prima camping municipal, waarna iedereen je wel adviseert om verder niet meer te gaan kamperen. Ga je nog langs Ruth, de Engelse vriendin van Cora? Cora is nu nog in Nederland, maar gaat binnenkort weer naar Frankrijk en hoopte je dan ook nog te zien. Ultreia en Bon Caminon, groetjes Riet