Etappe 6
Het plan was om van Schoonhoven door te lopen naar Gorichem, met een overnachting in een B&B. De B&B reageert echter niet op mail of telefoon, dus besluit ik mijn nieuwe tent uit te proberen. De weersvoorspellingen zijn goed, dus waag ik het er maar op. Voor het eerst dus weer met volledige bepakking, en nu draag ik alles alleen!! Alles wat ik zo’n beetje nodig denk te hebben bij de echte tocht, had ik meegenomen. Straks zal het mogelijk nog iets meer zijn, maar heel veel zal het niet uitmaken. Na zaterdag eerst te hebben uitgeslapen ga ik vanuit Schoonhoven op weg. De koffie met appeltaart sla ik in Schoonhoven even over, aangezien het al wat later op de dag is. Net als vorige keer raak ik in Schoonhoven al snel de weg kwijt. De routebeschrijving is hier niet al te duidelijk. Gelukkig is het veerpontje naar de overkant gemakkelijk te vinden. Eenmaal de stad uit kom ik weer terecht in dat typisch Hollandse weidelandschap. Ik loop weer over tiendwegen (smalle paadjes tussen bomen met aan weerzijden een slootje) en over grasdijken langs het water. Ook hier weer veel molens om de polders droog te pompen. Nadat ik de ‘openbare’ weg heb verlaten en over de dijken loop, kom ik geen mens meer tegen. Het gaat vijf kilometer langs het water, tot aan mijn kampeerplek. Het lopen valt toch nog tegen nu ik ineens tien kilo meer meesjouw. Tegen zessen kom ik aan bij de kampeerplek. Het is een ‘paalkampeerplaats’; een door Natuurmonumenten aan gewezen plek waar je vrij mag kamperen. Er is dan ook helemaal niks aan voorzieningen. Behalve een visser aan de overkant van het water is er niemand te bekennen. Ik zet mijn tentje op en maak mijn meegebrachte bamimaaltijd klaar. Het smaakt best goed, en ik vind het wel gezellig zo in mijn eentje tussen de weilanden. Ik vermaak me met het zo praktisch mogelijk indelen van mijn tentje. Het tentje staat snel en de ruimte is net te doen. Na wat passen en meten passen zowel ik als mijn rugzak erin. Al met al ben ik er dus wel tevreden mee!! De rest van de avond maak ik wat fotoshoots van mezelf met de zelfontspanner en geniet ik van de rust. Vanaf een uurtje of acht koelt het aardig af, en kruip ik mijn tentje in. Al vroeg val ik in slaap.
De nacht kom ik goed door. Het is nog best wel fris, maar ondanks dat ik het niet lekker warm heb, is het ook niet echt koud. Ik slaap dus wel aardig en ben bij het krieken van de dag (en bij de eerste wakker wordende weidevogels) snel wakker. Omdat het nog wel erg koud is, besluit ik lekker nog even te blijven liggen. Rond een uurtje of acht is het toch tijd om op te staan, ik wil nl. vandaag bijtijds aankomen. Afhankelijk van hoe het loopt, wil ik doorlopen naar Hardinxveld Giessendam of naar Gorichem. Om negen uur ben ik ingepakt en weer op weg. De zon is nog niet zo warm, dus een beetje beweging is wel lekker. Het is overal nog heerlijk rustig, alleen wielrenners schijnen zich rond deze tijd op zondagochtend buiten te wagen. Ook vandaag weer veel grasland, koeien, schapen, lammetjes, zwanen en tiendwegen. Hele stukken loop ik weer door weilanden. Helaas ook aardig wat stukken over asfalt, maar dat lijkt in Nederland niet te vermijden. Rond één uur kom ik aan in Hardinxveld Giessendam. Eigenlijk later dan gepland. Als ik nog eens nareken wat ik heb gelopen, heb ik er echter al 16 kilometer opzitten. Dus dat klopt wel, als je met bepakking loopt en rustpauzes meeneemt. Naar Gorichem is nog eens 13 kilometer verder. Ik besluit maar in Hardinxveld te lunchen en dan de trein terug te pakken. Jammer dat ik niet nog een dagje vrij heb, dan had ik nog een keertje kunnen kamperen en door kunnen lopen naar Gorichem. Dan nog maar een extra dagje ergens inplannen om de ‘gemiste’ kilometers alsnog te lopen. Den Bosch nadert snel, en hiermee ook mijn defintieve vertrek. Het wordt nu wel spannend!!
