Etappe 15 Vilanova de Arousa – Catoira

Omdat op zondag de winkel al dicht was toen wij boodschappen wilden doen, moesten we vanochtend eerst naar de supermarkt om te kunnen ontbijten. We starten dus iets later dan normaal. Geen groot probleem, want we kunnen pas vanaf vijf uur inchecken.

Het weer is spannend vandaag. We zien blauwe lucht, maar ook grote donkere wolken waar soms wel en soms geen regen uit valt. We houden voor de zekerheid paraplu’s bij de hand.

Het stuk dat we vandaag lopen schijnt niet zo spannend te zijn. Vooral veel langs de weg. De meeste pelgrims nemen hier vandaan de boot, maar zo vroeg in het seizoen kun je er niet van op aan dat deze vaart. Dus wij nemen het zekere voor het onzekere en gaan lopen. Vanaf hier is het nog 56 km naar Santiago!

De route loopt inderdaad het eerste stuk langs de weg, maar wel steeds met de rivier/zee er vlak naast. Het is zeker niet vervelend lopen. Onderweg komen we langs een strandje waar enorm veel mensen aan het graven zijn. Wij denken dat ze mosselen zoeken, maar zeker weten doen we het niet.

Even later komt er zo’n grote donkere wolk aan. Regen hoezen om de tas en paraplu erbij. Het lijkt mee te vallen en weer droog te worden. Dan komt ineens vanuit het niks een enorme stortbui met windstoten! Net als we ergens zijn waar schuilen onmogelijk is en we vol in de wind liepen. Binnen twee tellen zijn we doorweekt. We schuilen achter een huisje, waardoor we de wind kwijt zijn en wachten tot het over is.

Ook hier is het druk met ‘mosselrapers’. Een vrouw die even in haar auto zit te schuilen biedt aan om ons naar een cafeetje te brengen. We twijfelen even (is het niet al bijna voorbij?), maar nemen toch het aanbod aan. Dus wij met tassen op schoot in het niet zo grote autootje. Binnen vijf minuten staan we droog in een cafeetje! Echt zo lief van haar!

De ‘schade’ valt mee. Onze sokken zijn nog droog! We drinken nog wat nu we er toch zijn en lopen dan verder. Inmiddels schijnt de zon weer, dus onze broek droogt hopelijk snel.

We lopen door haven plaatsjes met veel containers en industrie. Niet echt mooi, maar ook niet vervelend. Vervolgens lopen we een soort van badplaats in met een grote boulevard en zandstrand. Het is wel allemaal een beetje vergane glorie, maar in de zomer schijnt het hier erg druk te zijn. Het is best een leuk stuk, maar erg winderig!

De rivier wordt langzaam smaller. Wij moeten vervolgens een rotstuk omhoog langs de snelweg, waar ook de bewegwijzering niet erg aanwezig is. In de tussentijd valt er nog een buitje, maar nu kunnen we even schuilen.

De route verlaat gelukkig de weg en gaat het stuk wat we net omhoog hebben gelopen weer omlaag. Het is best even een mooi stukje. Helaas moeten we daarna toch weer omhoog. En dat terwijl wij dachten een redelijk vlakke etappe te hebben. De hoogste top is slechts 80 meter, maar als je de hele tijd omhoog en omlaag gaat rondom diezelfde top worden het toch wat meer hoogtemeters!

Eenmaal boven is het dorpscafé open. We zijn wel toe aan een pauze en stoppen even. Op het nieuws zien we dat het op sommige plekken echt noodweer is geweest met windstoten tot 150 km per uur. We hebben misschien nog geluk gehad vandaag!

Na de pauze is het nog een uurtje lopen. We volgen nu een locale route over onverharde paden. Vlak voordat we bij ons hotel zijn is deze echter ineens weg en moeten we de laatste paar honderd meter over de snelweg. Beetje jammer…

Het hotel wat we hebben geboekt is superluxe! Geen idee wat dat hier op deze plek doet, maar het komt ons goed uit. We kunnen weer koken en hebben een goede douche en fijn bed. Meer heb je niet nodig! Morgen krijgen we zelfs ontbijt, en hoeven we pas om twaalf uur weg. Even bijkomen dus, want deze dag was erg vermoeiend met wind, regen, zon, lopen langs de weg en op en neer klimmen!