Etappe 13 Pontevedra – Armenteira

Het belooft wederom een regenachtige dag te worden 😩 We dachten het ergste afgelopen week wel gehad te hebben, maar we vertrekken weer met poncho’s aan.

We lopen snel de stad uit, over de brug naar een meer landelijke omgeving. Vandaag start onze Variante Espiritual. Een speciale route die een uitstapje maakt van de centrale route af. De route is officieel 44 km en 28 km per boot. De boot nemen wij echter niet, omdat het hoe en wat en wanneer nogal onduidelijk was. Wij lopen dus de 44 en de 28 km.

Deze variant zou de route volgen die het lichaam van Jacobus in een bootje heeft afgelegd, toen zijn lichaam terug voer naar Spanje. Lang verhaal en erg onwaarschijnlijk, maar daarom lopen we nu wel allemaal naar Santiago 🤣 Wij lopen deze variant omdat we de tijd hebben, en omdat ie heel mooi schijnt te zijn!

De route vandaag was inderdaad prachtig! Zodra we de afslag voor de Variante Espiritual namen, liepen we de heuvels in over landelijke weggetjes. We klimmen gelijk omhoog (ongeveer 100 meter) en hebben mooi uitzicht op de mistige vallei. Het regent onafgebroken en eenmaal boven is er gelukkig een restaurantje open om te schuilen en een kop warme koffie te drinken!

Na deze stop gaan we nog een klein stukje verder omhoog door prachtig eucalyptus bos. De geur van eucalyptus zal mij denk ik altijd aan deze vakantie doen herinneren!

Vervolgens dalen we af naar zeeniveau. Letterlijk, want we zitten hier weer aan de kust! De regen wordt steeds heftiger en bij het eerste restaurantje besluiten we drastische maatregelen te nemen: ook de regenbroek gaat aan! Wel eerst de natte broek uit, droge aan, Regenbroek, poncho, paraplu! Hopelijk blijven we dan nog wat droog!

We krijgen heerlijke warme hapjes bij ons drankje, en vol goede moed gaan we verder de regen in! De regenbroek was een goed idee, nu blijven we redelijk droog en dus warm. En lopen onze schoenen niet vol water!

We dalen helemaal af tot aan het strand. Waarschijnlijk heerlijk bij mooi weer, nu nat en troosteloos. Direct na het strandje begint het stijgen. Vandaag de hoogste ‘berg’ van deze vakantie: 450 meter. En het gaat flink steil omhoog!

Gelukkig wordt de regen wat minder en is het soms zelfs even droog. Altijd een lastige vraag, alles aanhouden of weer uit? We pauzeren na een uurtje klimmen op een prachtige rustplaats. De route is zeker heel erg mooi! De regenbroek gaat uit, om deze tien minuten later toch maar weer aan te trekken.

We blijven flink stijgen. Het is best een pittige klim. Na een korte stop bij een uitzichtpunt (uitzicht op vooral wolken en mist) denken we bijna boven te zijn. Dit is echter zo’n berg met zeven toppen. Steeds als je denkt er te zijn, kun je nog verder!

Inmiddels regent het niet ook weer flink door. De omgeving is prachtig! We lopen over de kam door bos, nu gehuld in mist! Erg mooi, maar wij zijn het een beetje zat en willen ergens droog naar binnen!

Uiteindelijk begint dan toch de afdaling. Onderweg nog wat obstakels en steile afdalingen, maar dan zijn we dan toch in Armenteira. Helaas net te laat voor het enigste café in dit dorp. We gaan dus op zoek naar ons huisje. We hebben hier een vakantiewoning voor een nacht gehuurd, omdat het klooster lastig te reserveren was en de rest dicht lijkt of vol (we vermoeden het eerste).

Het is een leuk huisje, maar met dit weer erg vochtig! Ondanks dat alle verwarming was aangezet. We hadden voor de vakantie al een beeld van onszelf in de zon in onze privetuin, met uitzicht op de heuvels. Dat is nu een woonkamer met uitzicht op allemaal natte spullen geworden en de verwarming op 10 om het een beetje droog te krijgen 😄

We koken zelf (alles de berg mee op gesjouwd), want er is hier verder niks. We zullen straks denk ik weer vroeg naar bed.

De dag samengevat: een prachtige route, maar vandaag iets te nat! Maar toch maar weer zonder echte problemen gehaald! Hopelijk zijn de weergoden ons de laatste week meer gezind!