Etappe 6 Viana do Castelo – Vila Praia de Ancora
Vandaag start wederom met een strak blauwe lucht. Helaas waarschijnlijk wel de laatste keer voor de komende week. We genieten dus nog maar van de zon zolang het nog kan. We ontbijten op bed, en gaan dan snel op weg.
Om extra zon te krijgen besluiten we vandaag ook weer de strandroute te nemen in plaats van door het bos. Hiermee vermijden we ook een lang stuk langs de weg de stad uit, en een ‘berg’ van 150 meter.
We lopen nog langs een hospitaalschip, een kerk en een fort, om vervolgens uit te komen op een mooi aangelegde boulevard met veel cafeetjes. We vinden het echter nog te vroeg om te stoppen en lopen verder. Niet wetende dat we de rest van de dag niks meer tegenkomen.
Na de boulevard lopen we over een mooi pad met onderweg oude molens en overblijfselen uit de Romeinse tijd. In de rotsen zijn vakken uitgehouwen om zout in te winnen. Wij kunnen ze echter niet echt terugvinden. Maar het is wel een mooi plekje om even te pauzeren.
Het is zaterdagochtend en het pad is best druk met wandelaars, fietsers en hardlopers. Het duurt even voordat we ver genoeg van de stad zijn en het wat rustiger wordt.
De route is prachtig over rotsen en door duinbos. We hebben geen spijt dat we hiervoor hebben gekozen!
Als we na een kilometer of 15 een bordje zien met reclame voor een ‘pelgrimscafe’ twijfelen we. Er staat geen afstand bij en dat is altijd gevaarlijk. We volgen de richting van de pijl tot aan de grote weg, waar inderdaad niks te zien is en geen nieuwe aanwijzing staat. We lopen een stukje langs de weg, maar geven het op en keren terug naar de route. Voor niks omgelopen. Waar we weer op de route komen ligt wel een restaurant, maar dat is dicht. Dus lopen we maar weer verder.
Het is niet heel erg ver meer, en met nog een kilometer te gaan is er eindelijk een restaurant dat open is! Aangezien we nog niet kunnen inchecken blijven we hier nog even lekker in de zon zitten.
We lopen het laatste stukje weer over de planken, maar vreemd genoeg houden ze ineens op. We moeten een paar honderd meter door het zand, om vervolgens de planken weer op te klimmen. Beetje vreemd….
De hotelkamer is eenvoudig, maar heeft alles wat we nodig hebben. We laten onze rugzak op de kamer achter en zoeken nog een plekje in de zon. Dat is nog lastig. Het is duidelijk dat iedereen weekend heeft, want alles zit vol! Toch vinden we nog een laatste plekje. Als de zon wegzakt gaan we snel wat eten en naar bed. Het schrijven van een verslag schiet er vandaag bij in.
