Bolsena

Bolsena

Vergeleken met de afgelopen dagen heb ik vandaag een ‘makkelijke’ etappe. Weinig hoogteverschil en slechts 23 km. Het weer werkt ook mee, want er hangt wat bewolking waardoor de zon niet zo heet is.   Ik begin wat later om net wat meer rust te hebben. Rond acht uur vertrek ik. Bij het verlaten van de stad lopen een eindje voor me ook twee pelgrims. Ik denk dat ik ze gisteren al geb gezien, maar toen namen ze de andere route. In totaal heb ikdenk ik nu zeven andere pelgrims gezien, maar geen van allen echt gesproken. Als je in B&B’s slaapt kom je toch minder snel mensen tegen. En ik liep ook wat vreemde etappes, in ieder geval niet wat in het boekje staat. Ik vind het niet erg. Af en toe ‘ciao’ onderweg als herkenning is prima!   Vandaag dus naar Bolsena. Eerst een stuk door de velden. Het loopt prettig. De heuvels zijn bijna verdwenen, dus weinig klimmen en dalen. Ookweinig mooie vergezichten dus! Dat verandert als ik in San Lorenzo aankom. Ik drink eerst koffie op een terrasje aan de Piazza. Meer voor de toilet dan voor de koffie, maar die is ook erg lekker 😉 Zodra ik het plaatsje uit loop ligt beneden het enorme meer van Bolsena! Bolsena zelf is nog een paar uur lopen.

Het gaat gestaag omlaag. Eerst door bos en later door olijfboomgaarden. Nu en dan met uitzicht op het meer. Ik houd nog een pauze in de boomgaard onder de olijfboom. Ik merk dat ik moe ben van de afgelopen dagen. Vandaag wil mijn hoofd wel, maar mijn benen wat minder.

Via het kasteel van Bolsena en prachtige smalle straatjes loopt de route het centrum in. Mijn appartementje ligt direct aan de route. Ook hier weer prachtig. Het is leuk om in appartementjes te slapen. Je kunt nu eens achter die voordeuren kijken en zien hoe de mensen daar wonen!

Na een douche en een welverdiend uurtje bijkomen bezoek ik de kerk en de catacomben onderde kerk. Hier ligt de Heilige Christina begraven, een belangrijke heilige hier in de regio. Verder bezoek je de oude graven onder de kerk. Bijzondermaar een beetje onprettig! Van de meneer bij de crypte krijg ik wel een mooie stempel voor mijn paspoort. Hij brabbelt lekker in het Italiaans met af en toe wat Engels, en ik kan het ook nog redelijk volgen. Hij moet lachen om mijn ‘pelgrimsstokken’; bruine benen die ophouden bij je sokken.

Ik loop terug naar het kasteel. In het kasteel zit een soort natuurmuseum. Daar heb ik geen zin in, dus ik houd het bij de buitenkant. Naast het kasteel zit een wijnbar met een speciale pelgrimswijn. Die wil ik wel proberen. Ik zit er heerlijk op het terras met uitzicht op het kasteel. De toch wel lange en moeizame dag is bijna vergeten!

Voor het avondeten haal ik bij de winkel met licale specialiteiten iets met vis uit het meer van Bolsena. Een pastasaus en wat gegrilde paprika’s. Dat ga ik zo lekker klaar maken in mijn eigen keukentje en opeten!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *