Aan het meer van Genève
Vlak voordat de zon boven de heuvels verschijnt sta ik op. Ontbijten, aankleden, inpakken en vertrekken. Als ik bepakt en bezakt klaar sta laat de zon zich even zien, nog rood boven de bergen. De rest van de ochtend is het bewolkt. Bij de abdij pak ik de route weer op. Op dit tijdstip is het verlaten. Ik loop eerst door bos de heuvel op. Natuurlijk mis ik ergens een aanwijzing, omdat ik meer met het uitzicht bezig ben. Ik mis toch heel erg de signalering onderweg. Naar Santiago had ik ook ergens een stuk route zonder signalering, en het loopt echt minder relaxed. Je moet constant opletten en kan zo minder genieten. Maar vaak wordt dit van te voren niet duidelijk aangegeven. Je denkt de ‘originele’ route te hebben, want zo wordt ie verkocht.
Maar goed, ondanks dat gaat het voorspoedig langs een mooie route. Vandaag is ruim dertig km, de laatste lange dag. De weergoden helpen mee. Het is bewolkt en eind van de ochtend gaat het zelfs regenen. Het loopt echter wel lekker door, totdat ik ineens vlak voor een grote afgraving sta. Een enorm gat, wat het moet worden weet ik niet, ligt daar waar mijn routebeschrijving me heen stuurt. Eerst de situatie maar bestuderen. Terug werkt niet, dan maar er omheen. Gelukkig wordt er niet echt gewerkt en kan ik een stukje terug door het gat heen naar de overkant. Maar waar is nu de route? De beschrijving volgend kies ik een weg, die achteraf niet de juiste was, maar via een omweg gelukkig toch weer op de route aansloot. Mijn GPS slaat er ook van op hol en helpt me dus niet. Gelukkig vind ik de route weer. Wel een stuk chagarijniger. Ik ben nog maar net op de helft!
De rest loopt gelukkig voorspoedig. Het wordt langzaam weer droog en als ik het meer van Lausanne in de verte zie liggen breekt de zon weer door. Helaas is het beloofde fantastische uitzicht op het meer en de Alpen nog in nevels gehuld. Doordat ik een alternatieve route volg, hoef ik niet dwars door de stad, maar volg ik een oase van rust langs een rivier naar het meer. Bij het meer staat het oude Romeinse kerkje van St Sulpice. Een klein eenvoudig, maar daardoor prachtig kerkje. Vervolgens volg ik de oever van het meer nog een paar kilometer naar de camping. Moe, maar ook wel voldaan zet ik mijn tentje op.
