Lopen zonder internetverbinding
Maandag 1 augustus
De etappe voor vandaag is kort. Ik heb dus alle tijd om rustig op te staan, te ontbijten en mijn tent te laten drogen. Doordat het ’s nachts aardig afkoelt, krijgt de binnenkant van de tent veel condens. Er is zeker een half uurtje goede zon nodig om het te laten drogen. En de zon is er. Het belooft een warme dag te worden. Gisteren nog meer pelgrims gezien (waar komen ze allemaal ineens vandaan?). Een fransman die vandaag vroeg vertrekt omdat hij 40 km naar Perigeux wil lopen, en een jong Duits stel. Deze laatste kom ik onderweg weer tegen. We blijken hetzelfde looptempo te hebben en we lopen de rest van de route (vandaag dus maar 15 km) samen op. Ook gaan we gezamenlijk lunchen in de ‘Auberge de la Truffe’. Hier serveren ze van alles met de specialeit van de streek: truffel. Niet goedkoop, dus ik neem het goedkoopste op de kaart. Een omeletten met truffel. Mijn duurste omeletten ooit! Maar dan heb ik wel een keertje truffel gegeten. Ik moet zeggen dat het erg lekker is! Na deze gezellige lunch nemen we afscheid, want het stel loopt een andere kant op verder. Ik bezoek in de middag het museum van de truffel en hang wat rond bij de gite. Er is nog een ander Nederlands stel in de gite en ook hier twee hospitaleros. Het word nog een gezellige avond.
Dinsdag 2 augustus
Het Nederlandse stel vertrekt vroeg, rond acht uur. Ik doe het iets rustiger aan en ga ruim een half uur later. Even gaat het regenen, maar dat is snel over. Wel is voor het eind van de dag regen voorspeld. Als ik net een kwartiertje loop, kom ik het eerder vertrokken stel weer tegen. Ze gaan langzamer dan ik en waren bovendien fout gelopen. We lopen een tijdje gezamenlijk op. Als de route ineens anders loopt dan in zowel mijn als hun beschrijving, besluiten we de nieuwe markering te volgen. Een goed besluit, want de route is prachtig! In de verte komt echter langzaam onweer dichterbij. Zij willen de bui in een dorpje afwachten, maar volgens mij gaat het onweer een andere kant op. Ik besluit in mijn eigen tempo weer alleen door te lopen. Buiten een korte bui heb ik van het onweer inderdaad geen last. De route blijkt niet meer terug te keren naar de oorspronkelijke beschrijving. Ik loop dus volledig op de markering en heb geen idee waar ik ben en hoe ver het nog is. De tekst op mijn visitekaartje blijkt hier heel toepasselijk: Ga je mee verdwalen? Ik weet de weg. Gelijk voor mij weer een les in het loslaten van de controle en te vertrouwen op de aanwijzingen die je krijgt. Zonder problemen loop in naar Perigeux, waar ik rond drie uur aankom. Er zijn geen gites, dus neem ik mijn intrek in het Ibis (met bad!). Daarna bekijk ik de kathedraal met de kapel voor St. Jacques. Ook bezoek ik het museum met opgravingen uit de Romeinse tijd. De fundamenten van een groot oud huis zijn tentoongesteld in een net zo groot overdekt gebouw. Met audiogids loop ik hier bijna twee uur rond. Inmiddels moe geworden loop ik weer terug naar het hotel. Onderweg koop ik wat lekkere dingen voor in bad. Ik blijf toch een beetje een luxe pelgrim!
Woensdag 3 augustus
Gisteravond heeft het heel hard geregend, maar het is er niet echt van opgefrist. Het is bewolkt en drukkend warm, zodat ik elk moment een bui verwacht. Uiteindelijk blijft het de hele dag droog en in de avond trekt het zelfs wat open. Het was, mede doordat het zo benauwd was, een zware etappe. Het was veel klimmen en dalen. Mijn rugzak was extra zwaar, omdat ik voor twee dagen voorraad bij me heb. Het is wel een mooie route. Het gaat door bossen en langs een kanaal. Onderweg kom ik langs een oude abdij, waar ik een uurtje voor uittrek om te bezoeken. Uiteindelijk kom ik tegen vijf uur in St. Astier aan. Ik twijfel tussen de camping en een gite. Het id nog steeds droog en ik zie de camping aan de overkant van de rivier liggen, dus ga ik voor de camping. Mijn tentje staat en ik heb bij de bar wat gegeten. Naast mij staat een pelgrim die ik met mijn ouders al in St. Neuvy heb gezien. Ze heeft doorgelopen, want ze liep een of twee etappes achter. Verder heb ik haar niet gesproken. Ik denk dat ik straks nog wat ga lezen en dan vroeg slapen. Ik ben echt behoorlijk moe en ook morgen is het ruim 20 km.
Donderdag 4 augustus
Ik heb mijn buurvrouw niet meer gesproken. Ze sliep nog toen ik om negen uur weg ging. Het is vanochtend mistig, maar nog steeds wel warm. De route volgt eerst de weg langs de rivier. Ik heb het vermoeden dat de historische weg het graspad aan de overkant neemt, maar kon de markering niet goed volgen. Gelukkig maakt het tweede deel van de route veel goed. Het loopt door de heuvels en door bos. Het landschap wordt zuidelijker. Meer naaldbomen en planten die tegen de droogte kunnen. Ook de huizen hebben meer overeenkomsten met de architectuur in de landen rond de Middellandse zee. Bijtijds kom ik aan in Mussidan. Ik ga op zoek naar de gite. Op de kaart van de VVV is echter ook een camping aangegeven. De gite komt echter wel goed uit, want ik wil morgen vroeg vertrekken, en dat scheelt veel inpakken. Als ik later wat boodschappen doe, lijkt de camping echter al enige tijd overleden. Ik zit lekker in het zonnetje zit voor de gite als Jean Pierre komt aanwandelen, helemaal ui Perigeux! Het is een beetje excentrieke fransman, die ook het Nederlandse stel dat ik in Bourgos ontmoette was tegen gekomen. We eten ’s avonds gezamenlijk apart in de gite, daarna kletsen we wat om, bijtijds te gaan slapen.
Vrijdag 5 augustus
Het was warm vannacht. Het feit dat het heeft geregend en dat het bewolkt en vochtig is heeft de warmte niet veranderd. De oorspronkelijke etappe van vandaag is 35 km. Ik hoop dit te halen, maar kan ook eerder stoppen als het niet lukt. Jean Pierre en ik gaan samen op weg. Hij loopt echter net iets harder dan ik, en ondanks dat het heel wenig is, houd ik dat niet vol. We lopen dus in ons eigen tempo en pauzeren samen. De hele ochtend blijft het vochtig en regenachtig. De route loopt mooi door het bos, maar is wel weer voornamelijk asfalt. Het lopen gaat goed en ik besluit voor de 35 km te gaan. Onderweg stopt een man die ons aanraadt aan het eind een andere route te nemen, aangezien de oorspronkelijke route door de regen gevaarlijk is geworden. We willen geen risico nemen en volgen zijn raad op. Helaas krijgen we er wel een aantal kilometers asfalt voor terug. We steken vandaag de Dordogne over en lopen de Gironne binnen. Weer een stukje afgesloten. Ik eindig toch wel aardig moe op de camping langs de Dordogne in St. Foy la Grande. De zon is gaan schijnen en blijft dat volgens de voorspellingen ook doen. Het is 30 graden en ook dat blijft zo. De zomer lijkt hier dan toch begonnen.
Zaterdag 6 augustus
Als ik rond half negen wil vertrekken begint het ineens te regenen. Samen met drie paar fietsers die ook klaar stonden wacht ik de bui af onder de bomen. Gelukkig blijft het overdag bij deze ene bui. Het is echter wel weer drukkend warm vandaag. De warmte, maar ook de lange etappe van gisteren die nog in mijn benen zit maakt het vandaag zwaar. De route is vandaag ineens totaal anders. Ik loop tussen pruimenbomen en wijngaarden. Door de zon ruikt de hele omgeving naar pruimen, en ik kan het niet weerstaan er eentje van de boom te plukken. Ook doe ik me onderweg weer te goed aan de bramen, die hier heel groot en zoet zijn. Er staan er zoveel langs de route dat je je ziek kunt eten eraan. Met nog zo’n zes kilometer te gaan loop ik door een dorpje waar een cafeetje open is. Dat vraagt om een koffiestop! Na deze pauze loop ik een stuk beter, en voor ik het weet zit ik middenin een middeleeuws feest in St. Ferme. Daar sta je dan zwetend met je rugzak om en alles dicht vanwege het feest. Gelukkig is de gite wel open, en een vriendelijke mevrouw wijst me de weg. Ook Jean Pierre tref ik in de gite en een ‘hospitalera’. We kunnen daar vanavond eten. Voor het eten ga ik nog even bij de abdij en het feest kijken. Het is er erg gezellig met standjes en optredens. ’s Avonds barst er een enorme hoosbui los, waarna het lekker is opgefrist. Hopelijk blijft dat morgen zo.
Zondag 7 augustus
Het is vanochtend nog steeds lekker fris, met wat wolken en een zonnetje. Lekker weer om te wandelen dus. Het is echter zondag en in St. Ferme zijn geen winkels. Tegen de tijd dat we in La Reole aankomen is alles dicht. We moeten dus ergens inkopen doen. De hospitalera brengt ons (Jean Pierre en mij) naar een plaatsje buiten de route, maar met winkels. Van daaruit zoeken we de route weer op. We besluiten echter af te snijden, waardoor het vandaag een korte etappe is. Om half twee zijn we al in La Reole. We drinken nog een kop koffie en dan ga ik naar de camping en Jean Pierre naar de gite. Waarschijnlijk komen we elkaar morgen in Bazas weer tegen. Inmiddels weten we dat er een dag achter ons zeven pelgrims lopen. We moeten dus doorlopen om niet met volle gites te maken te krijgen! Gelukkig heb ik altijd mijn tent nog. Het is wel meer sjouwen, maar zoals vandaag op de camping wat rondhangen en je eigen gang gaan is heerlijk. Ik neem de tent dan ook voorlopig nog wel even mee.
Maandag 8 augustus
Het is heerlijk fris in de ochtend als ik op weg ga, net niet te koud. De route gaat weer over rustige asfaltwegen. Onderweg wel een bezienswaardigheid; een prachtig gerestaureerde oude kerk en een al even oude brug er naartoe. Samen een mooi fotogeniek plaatje. Er is ook een stopplek voor pelgrims, waar ik in eerste instantie niet wil blijven. De enorme donkere wolk die ik even later snel dichterbij zie komen laat me echter omkeren. Toch maar even deze bui afwachten. Als de regen losbarst kom de ‘eigenaar’ van de plek de tafels even overdekt zetten. Of ik koffie wil, nou dat sla ik natuurlijk niet af. De man en zijn vrouw blijken in 1986 de tocht te hebben gemaakt. Toen was alles nog anders en eigenlijk niks geregeld voor pelgrims. Inmiddels is ook JeanRene langs komen lopen en voor de koffie aangeschoven. Als de zon weer schijnt vervolgen we samen onze weg. Aan het eind van de middag komen we in Bazas aan. We halen de sleutel van de gite bij de VVV en brengen onze spullen weg. Daarna bezoeken we de kathedraal, eten een ijsje, doen boodschappen, bestuderen de route en gaan wat eten. De dag is dus zo voorbij, en omdat ook morgen weer een lange dag wordt gaan we vroeg slapen.
Dinsdag 9 augustus
Volgens de gidsen gaat de etappe vandaag naar Captieux. Er is daar echter alleen een hotel. Op aanraden van een dame van de ‘amis de pelerin’ lopen we (JeanRene en ik) door naar een gite in Le Billon. Voordeel is dat de etappe van de volgende dag, die oorspronkelijk 33 kilometer is, ook wat draaglijker wordt. We verlaten vandaag ook de Gironne. Voordeel hiervan is dat de ‘normale’ bewegwijzering weer terug is en omwegen verleden tijd. Met het binnenlopen van Les Landes loop je ook ineens de bossen in. Met name naaldbomen voor de kap (papier) en ondergroei van varens en heide. Eigenlijk best een mooi gebied en prettig om doorheen te lopen. Zelfs over de ellenlange bosweg die alleen rechtdoor gaat. Kilometers langs gaat het zo door het bos. Best snel, maar ook heel vermoeid komen we bij Le Billon. De eigenaresse waren we onderweg al tegen gekomen met de auto, die is even boodschappen doen. Le Billon blijkt 1 huis te zijn met een flink stuk land, ingesloten tussen een snelweg aan de ene en de TGV aan de andere kant, maar daar merk je niks van. Voor de pelgrims is er een apart huisje ingericht. We hebben zelfs alletwee een eigen kamer! Een diner was niet mogelijk (zoals in veel gites wel kan), maar er was volgens de eigenaresse voldoende te eten. Bij aankomst blijkt de voorraad te bestaan uit spaghetti, tomaten, een ui, pate en nog wat brood dat over is. Het is verrassend dat daar toch nog een lekkere maaltijd van te maken is! In ieder geval voedzaam genoeg om weer een dag op te lopen!
Woensdag 10 augustus
Het was koud vannacht. Als ik wakker wordt komt de zon net op en schijnt door de mistsluiers die boven het open land hangen. Het gras is wit van de rijp, wat samen een prachtig plaatje vormt. Ik vind het opvallend hoe snel alles gaat. Stond toen ik vertrok de zon om zes uur al op de tent, nu begint het net een beetje licht te worden. Over een maand vertek ik ’s ochtends om 8 uur bijn in het donker! De eerste uren blijft het heerlijk fris. Als de zon in kracht toeneemt, wordt het echter aardig warm. Gelukkig gaat het ook vandaag weer uren achter elkaar door het bos, wat toch enige beschutting geeft. JeanRene en ik vertrekken weer gezamenlijk. We lopen niet de hel tijd samen, maar spreken pauzemomenten af. Zo loop je lekker in je eigen tempo, maar heb je toch wat aanspraak. Vlak voor Roquefort pauzeren we bij een meertje, daarna zijn we de route kwijt. Juist op dat moment is het niet meer rechtdoor! We zoeken een alternatieve route en komen zo bij een stel terecht dat ons uitnodigt voor koffie, en later ook voor het diner. Erg aardige mensen. De hospitalero van de gite blijkt echter grootse plannen te hebben voor het diner, dus slaan we de uitnodiging af. De gite in Roquefort (helaas niet die van de kaas) is supermodern. Alleen internet mist eigenlijk, maar verder prachtige douches, grote keuken en wasmachine met droger. De hospitalero maakt voor ons eend. Ontzettend lekker. Het diner gaat vergezeld van aardig wat wijn, die voornamelijk door onze hospitalero wordt opgedronken. Hierdoor komt hij aardig op z’n praatstoel. Ik kan maar de helft volgens, want hij springt van de hak op de tak. Daar is mijn frans nog niet tegen opgewassen! Vermoeiend is het wel en nog natollend val ik in slaap
2 reacties
Soms heb je van die periodes dat je geen goede verbinding kunt vinden. Dus dan krijg je ineens een hoop tekst in een keer. Veel leesplezier weer.
Je maaltje van een ui & tomaat klinkt GOED! En van dat wandelen krijg je honger en eet je toch wel!! Was zeker weer even een lap, maar wel weer leuk om te lezen!! Stapse verder!!