Etappe 4
Het belooft prachtig weer te worden vandaag. Wel koud (rond het vriespunt), maar zonnig. Ik besluit dus een etappe te lopen van Reeuwijk naar Gouda.
Als ik aankom in Reeuwijk is de lucht stralend blauw. Ik loop eerst een kwartiertje naar de rand van de Reeuwijke Plassen. Hier zit een restaurant voor koffie met appeltaart! Want lopen zonder koffie en appeltaart gaat toch een stuk minder.
Na de koffie ga ik echt op weg. Het loopt langs de plassen. Blauwe lucht, geel riet en donkerblauw water. Het plaatje is weer mooi. Het is koud, waar ik wel even aan moet wennen. In eerste instantie wordt ik er een beetje duizelig van. Gelukkig trekt dit later weg. Als het stuk direct aan de plassen voorbij is, wordt de wind ook minder. De route loopt langs huizen om jaloers op te worden! Ze hebben ook allemaal grote hekken en grote auto’s. Niet voor iedereen weggelegd denk ik zo.
Na de plassen gaat de route over de Kippenkade door de weilanden. Een prachtig paadje voor alleen voetgangers. Aan het pad liggen vakantiehuisjes, allemaal met een eigen bruggetje en een stukje grond. Een prachtige plek voor een buitenhuisje. Er staat er ook één te koop, snel thuis opzoeken wat dat zoal kost (237.000 euro). Door het zonnige weer zijn er nog best wat mensen buiten bezig. Het is een gezellig stukje om te lopen. Op een bankje uit de wind drink ik mijn zelf meegebrachte thee uit mijn roze thermoskan en bel even met Dim. Ik heb het helemaal naar mijn zin. Soms is het leven zo eenvoudig, maar ook zo mooi! Hoe zal dat zijn als ik straks vier maanden loop. Geen polders daar, maar vast ander mooi natuurschoon. Ik verheug me er al op.
Na de Kippenkade gaat de route door naar Driebruggen. Hier is niet veel te doen, dus loop ik snel door. Ik loop een lang stuk over de dijk van de Dubbele Wiericke. De weilanden zitten vol met ganzen, en als die ineens met z’n allen gaan vliegen is dat een mooi spectakel. De wind op de dijk is weer fris, en ik begin er een beetje van te tollen. Als ik het zat wordt is het einde van de dijk in zicht.
De route loopt verder in de richting van de Tiendweg. Een graspad door de weilanden dat pas geleden helemaal is opgeknapt voor wandelaars. Het pad is totaal 3,5 kilometer rechtdoor door de weilanden, maar dit is zeker geen straf. Onderweg is er genoeg te zien en zijn er mooie plekjes om nog even te pauzeren. Wel irritant worden de hekjes waar je constant overheen moet klimmen. De doorgangen tussen de weilanden zijn steeds door twee hekjes afgesloten. Er zijn nogal wat van deze doorgangen, dus na 20 hekjes klimmen gaan mijn benen toch wat protesteren. Je zult hier met een zware rugzak lopen!! Dan staat er een hek open. Dat kan dus ook!! De volgende hekken loop ik dus gewoon doorheen, met uitzondering van diegene met een slot erop. Over het algemeen kunnen hekken met overstapjes niet open, maar dat kan hier gelukkig dus wel!!
Na de Tiendweg ben ik aan de rand gekomen van Gouda. Ik ga naar rechts richting het station en huis, het pad loopt linksaf verder. Maar dat is voor de volgende keer.
