Easterlittens – Jorwert
Vandaag een erg korte etappe. Slechts zeven kilometer. En dat omdat we graag in de ‘pelgrims kerk’ van Jorwert willen slapen.
We slapen dus eerst flink uit, want we hebben geen haast. Pas om drie uur worden we bij de kerk verwacht. In de ochtend ziet het er nog best lekker uit. Niet koud en af en toe laat zelfs de zon zich zien. De voorspellingen zijn echter de hele dag regen. En als het regent kan de route volgens de gids erg modderig zijn.
Om elf uur moeten we het huisje uit. Iets vroeger dan verwacht. Maar goed, lopen door de modder gaat langzaam, dus we vertrekken alvast.
Het enige cafeetje onderweg in Baerd is vanaf deze week dicht op dinsdag; we heb en ook geen geluk.
De route vandaag loopt mooi langs het water. Langere tijd volgen we de vaart. Ondertussen is de regen begonnen. Nog niet echt hard, dus hopelijk blijft het zo.
Na de vaart lopen we richting Leons. Hier pauzeren we even bij de kerk. De kerk is natuurlijk dicht, maar er zijn bouwvakkers de toren aan het restaureren. Het nodigt niet uit om lang te blijven zitten. Naast de kerk hangt een stempel kastje, waar we zelf de mooiste stempel tot nog toe kunnen zetten.
Vanaf nu lopen we de Lionspolder in. Een vogelreservaat en het gedeelte dat ‘modderig’ zou kunnen zijn bij regen. Regen hebben we inmiddels genoeg. De miezer is overgegaan in echte regen, hoewel gelukkig nog niet heel erg hard.
Het eerste deel loopt over een steentjespad, maar na een dubbel veehek gaan we de weilanden in. Op een paar stukken na is het prima te belopen. Hier en daar moeten we vervaarlijk om hekken heen, over een smal plankje boven de sloot. Maar alles gaat goed. Nog een hek over klimmen en tussen wat koeien door.
Al snel komt de kerktoren van Jorwert in zicht. We gaan veel te snel! In de voorbereiding had ik gedacht onderweg koffie te drinken in het café (dat no dicht was) en onderweg nog wat te stoppen in de weilanden. In die planning zou het echter niet de hele dag regenen, maar zou het een mooie zonnige najaarsdag zijn….
Aangekomen in Jorwert bellen we de ‘sleutelhouder’ van de kerk dat we ‘slechts’ twee uur te vroeg zijn. Ze is nu even boodschappen doen, maar had ons al wat eerder verwacht vanwege het weer, en de schuur van haar huis voor ons open gelaten. Dit geeft ons echt het gevoel van een pelgrimstocht, waar dat soort dingen ook vaak gebeurd. Mensen zijn zo gastvrij!
Na een uurtje in de garage, waar we in ieder geval even droge kleren kunnen aantrekken kunnen we de kerk in. De regen is natuurlijk vlak na onze aankomst opgehouden en zelfs de zo’n laat zich af en toe zien.
Het is een eenvoudig, maar prachtig kerkje. En het is helemaal voor ons alleen! De veldbedjes worden uit de toren gehaald. We mogen in de kerk zelf slapen, of in de keuken. Aangezien de kerk wel wat groot is en de keuken verwarmd, kiezen we voor de keuken.
We vermaken ons die middag door de informatie over de kerk te lezen en de grafstenen te bestuderen. De kerk ligt er vol mee! Hopelijk geen spoken hier vannacht!
