Ziek in San Gimignano
Heerlijk geslapen in mijn B&B. Vanochtend geen pelgrims die me wakker maakten, maar vuilnismannen. Tja, het is dus altijd wat! Vandaag begon voorspoedig! De zon scheen en de route was prachtig. Het liep vandaag weer door de heuvels, maar dit keer vol met wijnranken! Onderweg kwam ik verschillende wijnboerderijen tegen. Je kon natuurlijk overal proeven, maar zo vroeg in de ochtend nog niet. Met de warmte en het wandelen erbij waarschijnlijk ook niet zo’n goed idee. De temperatuur liep aardig op, maar op zich ging het goed. Het ging door lanen met cipressen en prachtige landgoederen! Opnieuw dus genieten. Ongeveer halverwege neem ik een langere pauze en ineens stort ik in. Ik dacht misschien te weinig gedronken (terwijl ik toch twee liter op had), dus extra drinken. Het lijkt wat beter te gaan en vol goede moed loop ik verder. Het lopen gaat op zich goed. Ik ben niet moe en vind het niet speciaal zwaar, maar ik voel me nog steeds niet lekker. Ik besluit de korte route langs de weg te nemen naar San Gimignano, dat ik in de verte al zie liggen. Het is dan nog ongeveer 5 km. Al snel komt de officiele route er weer bij. Ik heb vooral een klim naar de top van een heuvel en weer omlaag afgesneden. De rest van de route gaat langs de weg.
Als ik de poort van San Gimignano door ga is het gelijk druk. Restaurantjes, souvenierswinkels en veel toeristen. En ik helemaal bezweet en niet zo lekker daartussen! Gelukkig is het hotel vlakbij. Eigenlijk kan ik pas om drie uur inchecken, maar blijkbaar zie ik er zo beroerd uit dat ik toch alvast naar de kamer mag! Daar ben ik heel blij om. Na een douche stort ik in op bed. Tot nog toe ben ik dat bed niet uitgekomen. Wel jammer, ben je in een van de mooiste plaatsjes in Toscane en lig je in bed 🙁
Inmiddels voel ik me weer wat aansterken. Hopelijk kan ik dus straks nog even rondkijken. Verder maar even afwachten of ik me morgen fit genoeg voel voor de 28 km die ik moet afleggen. Zo niet, dan rijdt hier ook gewoont een bus. Zou wel erg jammer zijn.