Cassio – Cisa Pas 20 km
Vannacht onrustig geslapen. Mijn benen waren de klim van gisteren nog niet vergeten en erg onrustig. Wat ontspanningsoefeningen hielpen wel, en de volgende ochtend was er niks meer aan de hand. Maar goed ook, want vandaag ga ik over het hoogste punt van deze vakantie, de Cisa Pas van 1200 meter hoog. Eerst zit er echter nog een venijnige klim in, en afdaling, naar Berceto. De route was erg mooi. Door bos en over weides met uitzicht over het dal en de Apennijnen. Ergens steken we deze bergketen over, maar tussen alle bergen weet ik niet precies welke kant wij opgaan.
Bij het vertrek in de ochtend staan ineens de Fransen weer voor onze neus. Ze zijn gisteren verdwaald en met de taxi terug gekomen naar Cassio. Morgen gaan ze hetzelfde stuk nog eens lopen. Na een tip van ons boeken ze ook de herberg op de pas. Daar zullen we vanavond dus weer met een aantal samen zijn.
In Berceto, ongeveer op de helft, drink ik koffie en bewonder de oude kerk. Veel kerken hier zijn nog in de oude Romaanse stijl, die heel sober is. Maar dat maakt het juist mooi vind ik. Zo horen kerken in mijn ogen te zijn, en de kerk hier is er een goed voorbeeld van.
Na Berceto begint de klim maar de pas. Ik bereid me voor op drie uur lang omhoog zwoegen. De beklimming is echter helemaal niet zo steil. Op zich is dat ook niet vreemd, want een pas is vaak de makkelijkste doorgang van een bergketen. Voordat ik het door heb ben ik al op het punt waar de route afslaat naar het hostel! Dat viel dus enorm mee. Het is nog een kilometer of twee en dan sta ik om half drie al voor de deur van het hostel. Het is weer niet druk. We zijn met vijf en hebben onze eigen kamers en badkamers. Dat is dus wel weer prettig.
Ik kan nog heel even buiten zitten, maar al snel koelt het te veel af en ga ik naar binnen. Binnen is er echter geen telefoon of internet bereik. Dit stukje zal ik dus pas morgen posten (ik lig nu lekker warm in bed, zonder bereik). Ook binnen is het koud en het haardvuur is aan. We eten met zijn vijven een pelgrimsmenu. In de kamer staat de houtkachel zo hoog, dat we allemaal al snel met een rood hoofd zitten. De rode wijn bij het eten helpt natuurlijk ook niet mee. We gaan in ieder geval opgewarmd naar bed. Ik heb in ook nog even mijn thermo-ondergoed aan gehad. Ook niet voor niks meegesjouwd 😉
