De eerste kilometers op de Via Francigena
De nacht in St Hipolyte is kort. Bussen rijden vroeg in de ochtend, en daarna pas weer om 13.00 uur. Dus neem ik de bus van kwart voor zeven. De treinen sluiten snel aan en voor de middag ben ik al in Besancon. Onderweg passeer ik de ‘goede’ St Hippolyte op ongeveer 50 km. Maar ja, zonder bussen enzo is dat toch wat ver.
Besancon is een mooie plaats met een prachtig fort op de berg. Ik heb geen zin om weer een nacht in een hotel te slapen en bel dus naar een pelgrimsadres uit de gids. Er is nog plek, dus tot waar loop ik vandaag, dan pikt hij me daar op? Tja, ik had eigenlijk geen lopen meer gepland, maar nog een dag stilzitten vind ik ook niks en het is pas twaalf uur. Ik kan dus nog best een eind komen. Eerst maar wat lunchen en water inslaan, voordat ik op weg ga.
De stad uit is even zoeken. Ik moet nog aan de andere manier van de route beschrijven wennen, want ik heb een heel ander boekje. Een stukje van de bovenstad naar de rivier is afgezet. Toch maar stiekem langs en over het hek, want ik zie zo snel geen andere weg omlaag. Ik loop langs de rivier de Doubs, diezelfde als ik via de GR5 had gevolgd. Dan gaat het ineens behoorlijk pittig omhoog richting het fort. Dat valt tegen met een zware rugzak. Ik merk dat mijn traplooptraining wel heeft geholpen, want ik kom toch redelijk gemakkelijk boven. De route loopt verder door velden en bosgebied. Natuurlijk loop ik hier en daar nog fout, waardoor het allemaal niet zo opschiet. Na ongeveer tien km vind ik het mooi geweest en bel Francis Geere, die me op komt pikken. Francis is Engels, maar woont al lang in Frankrijk. Hij heeft mede geholpen bij het in kaart brengen van de route die ik volg en kent ieder stukje ervan. Hij woont zelf niet langs de route, maar haalt over een behoorlijke afstand pelgrims op. Ik zou zo drie nachten bij hem kunnen slapen, maar na vandaag kies ik voor de camping.
Francis is een enthousiaste man die honderd uit verteld over de route en de omgeving. Ik krijg bergen met tips mee en in de vroege avond laat hij me nog trots de bron van een rivier kn de buurt zien. Het is inderdaad een mooie plek. We eten gezamenlijk in de tuin aan het water (er loopt een riviertje lang de tuin). De lange dag, het eten en het glaasje wijn maken me slaperig. Ik slaap die nacht als een roos!!
